De ouders van Martine weten precies wanneer hun dochter het naar haar zin heeft. Ze kennen haar blikken en klanken als geen ander. ‘In haar wereld is Martine gelukkig.’
‘Miauw!’, klinkt er af en toe vanaf het blad van de rolstoel van Martine. De grote grijze robotkat lijkt net echt. Om zijn halsband hangt de letter M, van Martine. Zilver, met glitters. Soms is haar harige vriendin even stil. Dan kijkt Martine hem onderzoekend aan. Als het nog langer duurt, maakt ze een geluidje. ‘Dan is het net of ze wil zeggen: hallo, ben je daar nog?’, zegt haar moeder Conny. ‘Ja, hoewel Martine niet kan praten, kan ze ons een boel duidelijk maken.’
Communicatie
Conny en haar man Arie kennen de gezichtsuitdrukking van Martine. Ze komen elke woensdag en zondag naar Middin-locatie Binnenklingen, waar hun dochter vanwege haar ernstige meervoudige beperking (emb) al ruim 25 jaar woont. Elke keer worden ze verwelkomd met een stralende glimlach. Martine doet dan haar mond wijd open, lacht haar tanden bloot en laat haar ogen stralen. ‘Dat contact en die herkenning zijn fijn voor ons als ouders,’ zegt Arie. ‘Ze beseft niet dat wij haar ouders zijn, maar we zijn wel vertrouwde gezichten in haar leven. Net als haar broers en haar neefjes en nichtjes. Eén ding weten we zeker: als ze niet lacht, dan is er iets aan de hand. En ze lacht zeker niet naar iedereen. Onbekenden krijgen van haar een andere, minder oprechte lach.’
Dagbesteding
Martine is, mede door haar slikproblemen en lage spierspanning, in alles afhankelijk van begeleiding. Haar zintuigen worden dagelijks maximaal geprikkeld via activiteiten. Bijvoorbeeld via het Voorlezen Plus-principe, waarbij gebruikgemaakt wordt van onder meer licht, geur, geluid en aanraking. Dit wordt ook gedaan tijdens het zwemmen, snoezelen en de fysiobehandelingen. Haar grootste kracht? Kijken. Het recente uitstapje naar het lichtjesfestival in Rotterdam was dan ook een groot succes. Als er in de woning gekookt wordt, zit Martine er met haar neus bovenop. De poes gaat dan even van haar blad, want daar moeten dan de ingrediënten staan. En wanneer de bedden worden verschoond, is Martine ook altijd van de partij.
Kwaliteit van leven
‘Haar ogen en haar oren zijn heel goed,’ zegt moeder Conny. ‘Als we met haar gaan wandelen op de boulevard in Kijkduin, hier vlakbij, dan zie je haar echt genieten. We vinden het geweldig hoe de begeleiders bij Middin Martine verzorgen én stimuleren. Dat is belangrijk, ook al weten we dat ze weinig vooruitgang zal boeken. Ze kan het zelf niet vertellen, maar wij denken dat Martine in haar wereld gelukkig is. En dat het leven ook voor haar zinvol is.’
