Anouk is vrolijk, leergierig en ondernemend. De woongroep op Middin-locatie Hanrathstraat biedt haar de structuur en begeleiders in de buurt. Dat vindt ze fijn. ‘Als ik wakker ben, stuur ik een spraakmemo.’
Anouk brengt leven in de brouwerij op Middin-locatie Hanrathstraat in Rotterdam. Omdat ze de jongste bewoner van de woongroep is, maar vooral omdat ze altijd wat te doen heeft. Soms nodigt Anouk een vriendin uit om samen een film te kijken. En als Anouk huiswerk maakt in de woonkamer, kijken de anderen met grote interesse mee op haar tablet.
Verstandelijke beperking
Anouk heeft een verstandelijke beperking. Ze traint haar hersenen graag zoveel mogelijk. Twee avonden per week gaat ze naar de avondschool; dit jaar volgt ze de cursussen taal en zingen. Maar Anouk doet meer. Op woensdagavond wordt er gekorfbald. In het weekend spreekt ze af met buddy Isabel, vriendinnen of haar ouders, die in de buurt wonen. Werken doet ze vier dagen per week. Op een leerwerkplek bij een handbalvereniging, waar ze groenonderhoud doet en elektrische apparaten uit elkaar haalt. En bij een kinderdagverblijf. ‘Ik hou van kinderen,’ zegt Anouk. ‘Ik maak daar de speeltjes schoon en soms smeer ik boterhammen. Vooral met pindakaas.’
Leren en leren kennen
Stilzitten is aan Anouk niet besteed. Ze wil dingen doen, nieuwe dingen leren. ‘Het liefst zonder de mensen van de woongroep, want die zie ik elke dag al,’ zegt ze. Haar sociale vaardigheden heeft ze in de afgelopen jaren flink ontwikkeld. ‘Ik vind het leuk om nieuwe mensen te ontmoeten. Daarom ga ik ook elk jaar alleen op vakantie, met een groepsreis. Elk jaar leer ik nieuwe mensen kennen. Ik ben op Ameland geweest. Dit jaar ga ik naar Valkenburg.’
Structuur
Anouk is graag op pad, maar vindt wonen in een groep juist prettig. Ze houdt van de structuur, zoals de vaste tijden waarop samen gegeten wordt. Anouk: ‘Ook ga ik in de woonkamer vaak koffiedrinken. Met Kees, mijn beste vriend hier.’ De aanwezigheid van begeleiders in de buurt is ook belangrijk voor Anouk. ‘Het is fijn dat zij altijd in de buurt zijn. Ik kan om hulp vragen wanneer ik dat nodig heb. Mijn weekplanning is lekker overzichtelijk dankzij mijn pictokalender en –agenda. Samen met de begeleiding vul ik deze in met pictostickers.’
Spraakmemo’s
Hulp krijgt Anouk onder meer bij het gebruik van medicijnen, boodschappen doen en het regelen van vervoer. Maar het verwisselen van de vuilniszak, het schoonmaken van haar keukenblok en het klaarmaken van haar brood doet ze helemaal zelf in haar appartement. Bij het opstaan hoeft ze zeker niet geholpen te worden. Anouk wil in haar eigen tempo wakker worden. ‘Als ik wakker ben, stuur ik de begeleiders altijd een spraakmemo. Dan zeg ik bijvoorbeeld: “Ik ben wakker en kom zo naar beneden. Wil er dan iemand mijn haren kammen?” Dan sturen ze altijd een spraakberichtje terug: “Oké, Anouk, tot zo!”’